ប្រទេសចិនបានចូលក្នុងអង្គការពាណិជ្ជកម្មពិភពលោក (WTO) ក្នុងឆ្នាំ២០០១។ ការណ៍នេះកត់សម្គាល់ឃើញថា ចិនធ្វើសមាហរណកម្មក្នុងប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកដែលបានឈានចូលដល់យុគសម័យថ្មីនៃសកលភាវូបនីយកម្ម។ ក្នុងនាមសមាជិកភាព WTO បានជំរុញឱ្យមានសេរីភាវូបនីយកម្មពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដោយកាត់បន្ថយរបាំងពាណិជ្ជកម្ម។ សកម្មភាពនេះបានបង្ហាញឱ្យឃើញនូវអត្ថប្រយោជន៍ខ្ពស់សម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក និងចិន ដោយគូសបញ្ជាក់ពីការកើនឡើងនៃឥទ្ធិពលរបស់ប្រទេសចិនលើប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ចអន្តរជាតិ និងជំរុញឱ្យមានសុទិដ្ឋិនិយមអំពីអនាគតរបស់ខ្លួន។ បើយោងតាមបទអត្ថាធិប្បាយរបស់កាសែតរដ្ឋចិន CGTN។

កាសែតរដ្ឋចិន CGTN បានគូសបញ្ជាក់ថា ភាពជោគជ័យរបស់ក្រុមហ៊ុនចិនអាចបណ្តាលមកពីកត្តាសំខាន់ពីរ។ ទីមួយ ពួកគេបានរៀនយ៉ាងឆាប់រហ័ស បន្ទាប់មកបានប្រកួតប្រជែងដោយជោគជ័យជាមួយក្រុមហ៊ុនលោកខាងលិច ស្រូបយកបទពិសោធន៍ និងធ្វើឱ្យដៃគូប្រកួតប្រជែងរបស់ពួកគេប្រសើរជាងមុន តាមរយៈការបង្កើតថ្មី ការរកឃើញ និងការច្នៃប្រឌិត។ ទីពីរ វត្តមានរបស់ចិននៅក្នុងទីផ្សារពិភពលោកបានជួយសម្រួលដល់លំហូរនៃចំណេះដឹង បច្ចេកវិទ្យា និងដើមទុនចូលទៅក្នុងប្រទេស ហើយទីផ្សារបើកចំហបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការលើកកម្ពស់ការប្រកួតប្រជែង និងជំរុញឱ្យមានការរីកចម្រើននៃការនាំចេញរយៈពេលវែងរបស់ប្រទេសចិន។

ការឈានជើងជាសកល និងការចូលទៅកាន់ទីផ្សារអន្តរជាតិនេះ គូសបញ្ជាក់ពីសារៈសំខាន់នៃសមាហរណកម្មសេដ្ឋកិច្ច និងបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការលេចចេញនូវក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកជាច្រើនក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំពិភពលោកនៅក្នុងឧស្សាហកម្មរបស់ពួកគេ។ ឧទាហរណ៍ ក្រុមហ៊ុន Huawei, Baidu និង Tencent ពូកែខាងអេឡិចត្រូនិច និងទូរគមនាគមន៍ ខណៈពេលដែល Alibaba, BYD, និង Contemporary Amperex Technology បានធ្វើឱ្យមានការសម្គាល់របស់ពួកគេនៅក្នុង e-commerce, EVs និងថ្មជាដើម។

កាសែតរដ្ឋចិន CGTN បានអត្ថាធិប្បាយថា ការបាត់បង់ការប្រកួតប្រជែងរបស់ពួកគេ ប្រទេសលោកខាងលិចបានចាប់ផ្តើមប្រើប្រាស់ទណ្ឌកម្ម និងការរឹតបន្តឹងពាណិជ្ជកម្ម ដើម្បីការពារទីផ្សារក្នុងស្រុករបស់ខ្លួន។ ជាប្រតិកម្ម សាជីវកម្មចិនបានចាប់ផ្តើមសាងសង់កន្លែងផលិតនៅក្នុងប្រទេសជាដៃគូដូចជា អៀរឡង់ ហុងគ្រី ម៉ិកស៊ិក សិង្ហបុរី និងវៀតណាម ដើម្បីជៀសផុតពីរបាំងពាណិជ្ជកម្ម។

វិធីសាស្រ្តនេះបាននាំឱ្យមានគម្រោងជោគជ័យជាច្រើន ដូចជាកាលពីឆ្នាំមុន ការវិនិយោគលើការបណ្តាក់ទុនបែបនេះបានលើសពី ១៨ពាន់លានដុល្លារ។ ជាមួយនោះ មន្ត្រីអាមេរិក និងអឺរ៉ុប មិនគ្រាន់តែដឹងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែកាន់តែមានការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះចន្លោះប្រហោងទីផ្សារដែលមានសក្តានុពល ដោយសារនិន្នាការនេះទទួលបានសន្ទុះបង្ហាញពីបញ្ហាប្រឈមដែលពួកគេប្រឈមមុខ។

ការសិក្សារបស់មូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិថ្មីៗនេះ បានបង្ហាញពីនិន្នាការសំខាន់មួយ ខណៈពេលដែលពាណិជ្ជកម្ម និងការវិនិយោគរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងចិនបានធ្លាក់ចុះ។ ការសិក្សានេះបានបង្ហាញពីការកើនឡើង និងតួនាទីសំខាន់នៃប្រទេសតភ្ជាប់។ ប្រទេសទាំងនេះ ដែលបម្រើជាស្ពានរវាងទីផ្សារចិន និងលោកខាងលិច កំពុងរៀបចំឡើងវិញនូវទិដ្ឋភាពសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក និងបង្ហាញពីឥទ្ធិពលរបស់ពួកគេ។

ហេតុអ្វីបានជាអ្នកវិនិយោគចិនជ្រើសរើស ប្រទេសតភ្ជាប់ទាំងនេះ? ជាឧទាហរណ៍ សិង្ហបុរី និងវៀតណាម ទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍សំខាន់ៗតាមរយៈកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរីទ្វេភាគីជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក និងសមាជិកភាពក្នុងភាពជាដៃគូសេដ្ឋកិច្ចទូលំទូលាយក្នុងតំបន់ (RCEP)។ កិច្ចព្រមព្រៀងទាំងនេះអនុញ្ញាតឱ្យនាំចេញទំនិញ និងសេវាកម្មពីប្រទេសទាំងនេះទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិកដោយមិនយកពន្ធ ដែលធ្វើឱ្យពួកគេក្លាយជាដៃគូដ៏ងាយស្រួលសម្រាប់បម្រើទីផ្សារអាមេរិក។ ការយល់ដឹងអំពីយុទ្ធសាស្ត្រនេះ ដែលជាសក្ខីភាពមួយចំពោះភាពប៉ិនប្រសប់នៃធុរកិច្ចចិន កំពុងផ្លាស់ប្តូរទិដ្ឋភាពសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក។

ការចូលរួមរបស់ម៉ិកស៊ិកនៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងសហរដ្ឋអាមេរិក-ម៉ិកស៊ិក-កាណាដា ក៏បានបើកឱកាសថ្មីសម្រាប់ការវិនិយោគរបស់ចិនផងដែរ។ កិច្ចព្រមព្រៀងនេះអនុញ្ញាតឱ្យមានពាណិជ្ជកម្មសេរីនៃផលិតផលរវាងប្រទេស ដែលនាំឱ្យមានការកើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់នៃការវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេស (FDI) របស់ប្រទេសចិននៅក្នុងប្រទេសម៉ិកស៊ិក ពី ៥០០លានដុល្លារនៅចន្លោះឆ្នាំ២០០០ និងឆ្នាំ ២០០៤ ការវិនិយោគបានកើនឡើងដល់ ២.៥ ពាន់លានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ២០២២។ ទោះបីជាតួលេខនេះធ្លាក់ចុះពីកម្រិតកំពូលជិត ៦ពាន់លានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ២០១៦ ក៏ដោយ ក៏វានៅតែច្រើនជាងទ្វេដងនៃឆ្នាំ២០១៨ និងបន្តកើនឡើងផងដែរ។

ការពិចារណាស្រដៀងគ្នានេះគឺពាក់ព័ន្ធសម្រាប់អៀរឡង់ និងហុងគ្រី។ ប្រទេសទាំងពីរ គឺជាផ្នែកមួយនៃសហភាពអឺរ៉ុបដែលមានទីផ្សារតែមួយសម្រាប់រដ្ឋសមាជិកចំនួន ២៧របស់ខ្លួន។ ប្រសិនបើផលិតផលត្រូវបានផលិត និងលក់នៅក្នុងសហភាពអឺរ៉ុប ពន្ធដែលដាក់ដោយតំបន់លើផលិតផលដែលនាំចូលពីប្រទេសចិនមិនត្រូវបានអនុវត្តទេ។ ពាណិជ្ជកម្មរបស់ប្រទេសអៀរឡង់ ជាមួយចិនបានកើនឡើងបីដងក្នុងរយៈពេល ៥ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ហើយភាគីទាំងពីរមានបំណងប្រាថ្នាយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការបង្កើនការវិនិយោគ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ យោងតាមការសិក្សារបស់វិទ្យាស្ថាន Mercator Institute for China Studies ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងប៊ែកឡាំង ប្រទេសហុងគ្រី ត្រូវបានកំណត់ថានឹងទទួលបាន ៤៤ភាគរយនៃ FDI របស់ចិនទាំងអស់នៅអឺរ៉ុបក្នុងឆ្នាំ២០២៣ ដែលលើសពីការវិនិយោគនៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ បារាំង និងចក្រភពអង់គ្លេស។

ក្រុមហ៊ុនចិនកាន់តែច្រើនវិនិយោគដោយផ្ទាល់នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកដោយគ្មានប្រទេសតភ្ជាប់ចូលរួម។ នៅចុងឆ្នាំ២០២២ ក្រុមហ៊ុនចិនជិត ៥,០០០ កំពុងប្រតិបត្តិការនៅសហរដ្ឋអាមេរិក រួមមាន៖ បច្ចេកវិទ្យា ការផលិត ហិរញ្ញវត្ថុ និងអចលនទ្រព្យ។ អត្រាកំណើននៃក្រុមហ៊ុនចិនដែលចូលក្នុងទីផ្សារអាមេរិកមានស្ថិរភាពក្នុងកម្រិត ៨ ភាគរយក្នុងមួយឆ្នាំក្នុងរយៈពេល ៥ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។

ថ្មីៗ​នេះ​បាន​លេច​ឡើង​ថា​ ក្រុមហ៊ុន​សូឡា​របស់​ចិន​នឹង​ត្រៀម​ខ្លួន​ក្នុង​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​ប្រហែល​ពាក់​កណ្តាល​នៃ​ទីផ្សារ​អាមេរិក។ នៅឆ្នាំបន្ទាប់ ក្រុមហ៊ុនចិនត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងអាចផលិតបន្ទះស្រូបពន្លឺព្រះអាទិត្យយ៉ាងហោចណាស់ ២០ជីហ្គាវ៉ាត់ក្នុងមួយឆ្នាំ។ មន្ត្រីក្នុងតំបន់ និងរដ្ឋនៅកន្លែងដែលក្រុមហ៊ុនចិនកំពុងបង្កើតរោងចក្រ រួមមាន៖ រដ្ឋ Arizona រដ្ឋ North Carolina រដ្ឋ Ohio និង Texas បានស្វាគមន៍ការវិនិយោគនេះ។

បន្ថែមពីលើការវិនិយោគដោយផ្ទាល់ទៅក្នុងតំបន់លោកខាងលិច ក្រុមហ៊ុនចិនបន្តបង្កើនមូលនិធិដោយជោគជ័យនៅក្នុងទីផ្សារមូលធនអន្តរជាតិ។ គិតត្រឹមថ្ងៃទី៨ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៤ មានក្រុមហ៊ុនចិនចំនួន ២៦៥ ដែលបានចុះបញ្ជីនៅលើផ្សារហ៊ុនអាមេរិកធំៗ រួមមាន៖ ផ្សារហ៊ុនញូវយ៉ក (NYSE), NASDAQ និង NYSE American ដែលមានមូលធនប័ត្រទីផ្សាររួមបញ្ចូលគ្នាចំនួន ៨៤៨ពាន់លានដុល្លារ។

ជាមួយនឹងការប្រកួតប្រជែងដ៏ស្វិតស្វាញពីការនាំចូលរបស់ចិនកម្រិតខ្ពស់ដែលផ្តល់តម្លៃកាន់តែច្រើនសម្រាប់ប្រាក់ និងការកើនឡើងនៃការព្រួយបារម្ភអំពីសន្តិសុខជាតិ ប្រទេសលោកខាងលិចបានចាប់ផ្តើមប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះសកលភាវូបនីយកម្ម ហើយនៅទីបំផុតបានចាត់វិធានការដើម្បីបន្ថយល្បឿន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឧទាហរណ៍ជាច្រើនបង្ហាញថា ពាណិជ្ជកម្មសកលនឹងនៅតែបន្ត ហើយខណៈពេលដែលល្បឿននៃសកលភាវូបនីយកម្មអាចថយចុះ វាមិនអាចត្រឡប់វិញបានទេ។ ការច្នៃប្រឌិត និងការប្រកួតប្រជែងនឹងនៅតែជាកត្តាសំខាន់ក្នុងការរៀបចំសណ្តាប់ធ្នាប់អន្តរជាតិ៕

អត្ថបទ៖ សារ៉ាយ រូបភាព៖ Xinhua